مزاح بي پايان

«مزاح بی پایان» نوشته‌ی دیوید فاستر والاس

اثری بزرگ است که از روایت‌های مرسوم فراتر می‌رود و کاوشی پیچیده و غوطه‌ور از وضعیت انسانی، اعتیاد، سرگرمی‌ و جست‌وجوی معنا را ارائه می‌دهد.‌‌ این رمان، دایره‌المعارفی که در سال 1996 منتشر شد، به اثری مهم در ادبیات معاصر تبدیل شده است که به‌دلیل مهارت زبانی، ساختار پیچیده و بینش‌های عمیقش مشهور شده است.
عنوان «مزاح بی پایان» به یک فیلم تخیلی در رمان اشاره دارد، یک قطعه‌ی سرگرمی‌ چنان فریبنده که باعث می‌شود بینندگان تا حدی بر آن متمرکز شوند که تمام جنبه‌های دیگر زندگی خود را نادیده گیرند.‌‌ این استعاره‌ی مرکزی، زمینه را برای کاوش والاس در مورد ماهیت اغوا‌کننده‌ی لذت، جست‌وجوی خوشبختی و پیامدهای امیال کنترل نشده، فراهم می‌کند.
روایت به شیوه‌‌ای غیرخطی آغاز می‌شود و چندین خط داستانی و مجموعه‌ی وسیعی از شخصیت‌ها را در‌هم می‌آمیزد.‌‌ این رمان در هسته‌ی خود، حول محور خانواده‌ی اینکاندنزا و ساکنان آکادمی‌تنیس انفیلد و مرکز بازپروری مواد‌مخدر و الکل در نزدیکی آن می‌چرخد. شبکه‌ی پیچیده شخصیت‌ها و داستان‌های فرعی، نشان‌دهنده‌ی ارتباط متقابل زندگی‌ها و پیچیدگی تجربه‌ی بشری است.