روز ديگر شورا

“فریبا وفی”، که زندگی یک زن به نام شورا را در بستری از ارتباطات میان او با خانواده ی خود و همسرش، و همچنین خود همسر و فردی به اسم ژان، دنبال می کند. داستان “روز دیگر شورا” در دو مسیر پیش می رود که یکی از همان ارتباط با خانواده ی همسر شکل می گیرد و دیگری در آشنایی اش با ژان بین ایران و ارمنستان اتفاق می افتد.
“فریبا وفی” به خوبی توانسته تفاوت شخصیتی که در شورا، قبل و بعد از سفر به ارمنستان پیش می آید را به تصویر بکشد. شورا، سیمای زنی است که از همان اندک انتخاب هایی که در زندگی اش داشته نیز بهره ای نبرده است. او ازدواجی سنتی داشته که در نتیجه ی یک عشق آنی به وجود آمده و حالا با پیدا کردن ژان، این رفیق همدل، به کمبود هایی که در زندگی اش حس کرده، رسیدگی می کند. فضای داستان بر محور شخصیت شورا و عنصرهای زنانه می چرخد اما از نقش مردان قصه یعنی منصور، مختار و ژان نیز نمی توان به راحتی عبور کرد. شورا اما زنی است در سلطه ی دیگران، خواه همسرش و خواه خانواده ی او. این روند، سقف امیال و آرزوهایش را به حدی پایین آورده که به داشتن کمترین نوع از ارتباط خارج چهارچوب بسنده می کند. با اینکه می داند همین ارتباط بی اساس و سست بنیاد، ممکن است چقدر برایش گران تمام شود، با این حال حس استقلال ناشی از آن، چنان سرخوشی برایش می آفریند که آن را در همین اندازه هم پاس می دارد.